De omgeving in en rond Berdorf en Echternach is een echt Walhalla voor de fervente wandelaar en hiker. Het wordt dan ook niet voor niets klein Zwitserland genoemd. Ik kom er dan ook graag zowel om te hiken, trailrunnen als mountainbiken. Onlangs waren we op vakantie in deze prachtige streek met als hoofddoel de Mullerthal trail route 2 te wandelen,… in één dag!
Route 2 van de Mullerthal trail is de zwaarste, maar ook de mooiste route van de drie Mullerthal trail routes. Route 2 loopt door het hart van het Mullerthal en wordt gekenmerkt door de prachtige rotsformaties, pittige wandelpaden en een feeërieke omgeving. In dit verslag ontdek je alles over route 2 van de Mullerthal trail, kom je te weten wat wij ervan vonden en hoe we dit avontuur beleefd hebben.
Mullerthal Trail route 2 verslag
De Mullerthal trail bestaat uit 3 verschillende routes goed voor een totaal van 112 km. De routes lopen door de wondermooie Mullerthal regio in Luxemburg, net over de Belgische en Duitse grens. Elk van de drie Mullerthal trail routes heeft zijn eigen karakter. De Mullerthal trail route 2 loopt door het hart van het Mullerthal en is niet alleen de zwaarste maar qua omgeving ook de mooiste.
Route 2 is 38 km lang en gaat vlotjes voorbij de 1000 hoogtemeters. De officiële start van de route bevindt zich in Echternach. Echter kan je de route ook op andere locaties inpikken. Wij startten vanuit Berdorf. Op zo’n driehonderd meter van het hotel waar we logeerden (waarover verderop meer) passeerde ook de Mullerthal trail route 2, lekker handig dus.
De start
Omdat we wel van een uitdaging houden hadden we beslist de route in één dag te wandelen. We wilden het avondeten in het hotel niet missen, daarom moesten we goed op tijd vertrekken. De wekker rinkelde dan ook om 5u45 en drie kwartier later stonden we gepakt en gezakt klaar om de Mullerthal trail route 2 tot een goed einde te brengen…
Het weer heb je niet in handen en zo vertrokken we in de regen, maar gelukkig was dat niet van lange duur. Na een korte afdaling pikten we route 2 op en kwamen we meteen in het bos terecht, waar we sowieso al veel minder last hadden van de miezerregen.
Direct na de start kregen we al enkele prachtige rotsformaties voorgeschoteld waaronder de bekende rotsformatie Hohllay. Vlak daarnaast konden we ook een blik werpen op het oude Amphitheater.
Richting Echternach
De Mullerthal trail route 2 is in twee richtingen uitgepijld. Wij volgden de richting van het GPX-bestand dat ik op mijn sporthorloge kon volgen. Vanuit Berdorf, waar we inpikten op de route, ging het begin van ons avontuur richting Echternach. Hier bevindt zich de officiële startplaats van de route.
Wat ons vooral opviel in dit gedeelte, en wat ook bleek uit de gegevens op de sporthorloge, was dat dit gedeelte van de route voornamelijk in dalende lijn ging. Niet gek want als je van Berdorf richting Echternach rijdt zal je merken dat je voornamelijk bergafwaarts gaat. Goed om in het ritme te komen maar ook een wake-up call dat het zwaarste deel nog moest komen…
Voor we Echternach binnenwandelden passeerden we nog langs de bekende Perekop rotsformatie. Je kan een klein ommetje maken om de rots te beklimmen via de steile trappen. Dit deden wij niet tijdens onze wandeling maar op een andere dag.
Via leuke en voorlopig niet al te moeilijke paden wandelden we op een mooi tempo verder richting Echternach. Ook in dit gedeelte mochten we al tussen de prachtige rotsformaties onze weg banen. Het beetje regen was inmiddels ook gestopt en aan zuurstof was er geen gebrek. De verschillende prieeltjes met bankjes lieten we op dit moment nog aan ons voorbijgaan.
Na een dikke 4 km, die vooral in dalende lijn gingen, zagen we rechts van ons een trapformatie die tot in de hemel leek te gaan. Met onze nog frisse benen was dat zeker geen probleem geweest, echter stuurde de route ons de andere kant op. En het werd er zeker niet minder mooi op.
We stapten de Wolfsschlucht (Gorges du Loup) binnen en lieten onze monden openvallen… WOW! Het is met geen pen of (in dit geval) toetsenbord te beschrijven hoe mooi dit stukje natuur is… en ook de foto’s die we maakten doen deze plek niet alle eer aan.
Gelukkig mochten wij afdalen via de trappenpartij, want omgekeerd is het zeker ook geen lachertje. Het afdalen is uiteraard ook niet van de poes gezien de trappen nogal oneffen zijn. Met de nodige voorzichtigheid konden we onderaan de trappen nog even over onze schouders dit prachtige natuurfenomeen aanschouwen…
Niet veel later waren we al in Echternach aangekomen. We kozen ervoor om de route gewoon verder te zetten, aangezien we de andere dagen van onze trip Echternach al meermaals zouden gaan bezoeken. Daarnaast zou dit ons ook erg veel tijd kosten, wat we in dit geval liever zouden besteden aan enkele rust-, eet- en fotopauzes…
Voor we de tocht verderzetten konden we nog even genieten van het prachtige uitzicht over Echternach. Ook in bewolkte sfeer een adembenemend plaatje. Op de zon was het nog eventjes wachten, maar we lieten het niet aan ons hart komen…
Richting Consdorf
De bewoonde wereld lieten we ver achter ons en het pad van de Mullerthal trail route 2 zette zich verder richting Consdorf. Gezien we nu wat lager zaten wisten we wat ons te wachten stond…
De wandelpaden werden wat technischer en lagen al wat meer bezaaid met wortels en stenen en ook de trappassages werden stelselmatig wat technischer. Met de hulp van onze wandelstokken en wandelschoenen was dat echter helemaal geen probleem.
Mullerthal trail route 2 wegwijzers en info
Naast de bewegwijzering op de bomen kom je onderweg en op splitsingen ook regelmatig bordjes tegen met de nodige info over de bezienswaardigheden die je nog te wachten staan. Het is allemaal erg duidelijk aangegeven en in principe kan je bijna niet missen. Bijna zeg ik er wel bij want hier en daar was ik toch erg blij dat ik de route ook via het GPX-bestand kon volgen…
De Mullerthal trail route 2 is net als de andere routes gemarkeerd met de rode letter “M” in een wit kader. Hier en daar kom je ook wel eens een oranje letter “M” tegen. Dit zijn de extra routes van de Mullerthal trail die je aan de bestaande routes kan koppelen.
Bijna half weg op de Mullerthal trail route 2
Net voorbij Scheidgen keek ik nog een keertje op mijn horloge en hadden we inmiddels al dik 16 kilometer gewandeld. Loodzwaar was het nog zeker niet maar het terrein begon stilaan toch grilliger te worden, zeker in de hoogte.
Maar omgeven door de rotsen ging het wandelen eigenlijk nooit vervelen, want in elke ooghoek was er altijd wel iets te zien. Bewijs daarvan zijn de vele foto’s die we onderweg maakten. Maar vergeet ook vooral niet om je eigen ogen de kost te geven, want in realiteit ziet het er allemaal nog feeërieker en prachtiger uit dan op beeld…
Bijna dood ervaring…
De oneffen trappen en de rotsachtige omgeving verteerden we als volleerde hikers. Toch hadden we onderweg ook een gelukje… Een vlekkeloze tocht van 40 km, dat hadden we natuurlijk wel gehoopt maar je hebt natuurlijk niet alles zelf in de hand…
Zo sloegen we een breed pad in waar ik in mijn ooghoek een groot infobord zag staan. Ik vond het wel verstandig om eens te kijken waar op de route we ons op dat moment precies bevonden. En gelukkig maar, want achter ons hoorden we ineens een hard krakend geluid gevolgd door een doffe knal. Enkele meters voor ons was een boom omgevallen, recht op het pad waar wij hadden moeten wandelen als we niet bij het bord gestopt waren…
Hoewel het zeker geen 1000-jarige eik was, waren we toch opgelucht dat we die boom niet op onze hoofden gekregen hadden. Onze engelbewaarder bleek toch mee op pad te zijn. Na even van de “schrik” bekomen te zijn wipten we gezwind over de pas omgevallen boom om onze tocht verder te zetten.
De omgeving en het pad dat volgde was fenomenaal en zorgde ervoor dat onze focus ook meteen weer bij de route was. Niet geheel onbelangrijk gezien de wandelpaden ook hier best technisch waren en het toch belangrijk was om je voeten op de juiste plaatsen te zetten.
Bildchen
Op de Mullerthal trail route 2 kan je ook enkele malen een korte zijsprong maken naar een bezienswaardigheid. Net over halfweg wees de route ons richting “Bildchen”, een kleine kilometer verderop. Hiervoor moesten we wel weer aan het klimmen, weliswaar in wederom een prachtige setting. Ohja, de zon die was ondertussen ook van de partij…
Het Bildchen zelf vonden we beiden wat tegenvallen. De boom echter, dat was dan wel weer een pronkstuk en een streling voor het oog. Hier hielden we, net over halfweg, eventjes pauze om onze energievoorraad weer wat aan te vullen.
Om de route terug verder te zetten moesten we via dezelfde weg ook weer terug. Het beeldje zelf was, achteraf gezien, de twee extra kilometers niet echt waard. De omgeving daarentegen was dat dan weer wel…
Enkele rots- en klimpartijen later kwamen we bij een andere trekpleister op de Mullerthal trail route 2 en de andere routes die op dit punt passeerden…
Zaklampje bij?
We waren ondertussen al aardig opgeschoten en het tempo zat er nog steeds vrij goed in. Het onderste gedeelte van de route (op kaart) waren we inmiddels voorbij. Een passage door het epi-centrum Mullerthal zou nog volgen. Maar niet voor we door de donkerste rotsformaties, spleten en grotten gewandeld waren.
Zelf ben ik niet echt claustrofobisch maar Elke was dat wel. Deze passages doorheen de soms donkere en nauwe grotten waren voor haar een echte test. Een zaklampje is hier geen overbodige luxe en gelukkig hadden we dat bij. Het lampje van de smartphone kan je hier ook verder helpen mits het fel genoeg is.
Mijn claustrofobische vriendin zocht nog een weg om de rotsen heen maar helaas lukte dat niet. Een gentlemen als ik ben loodste ik haar met bemoedigende woorden doorheen deze donkere krochten. Eens we weer licht in de duisternis zagen maakte de angst plaats voor euforie en was ik supertrots dat het haar toch gelukt was…
Meer dan 25 km terug wandelen was plan B geweest, maar gelukkig hadden we gekozen voor Plan A en konden we na een korte pauze de laatste 15 kilometer van de route inzetten. En zelf was Elke natuurlijk ook trots op deze overwinning!
Richting Mullerthal
We wisten natuurlijk op voorhand dat deze toch een beproeving ging zijn. We zijn wel sportief en in goede conditie maar 40 km wandelen, dat doe je natuurlijk niet elke dag. Stilaan begon de vermoeidheid toch de kop op te steken toen we richting het 30 kilometerpunt aan het wandelen waren.
Opgeven was natuurlijk geen optie en zo zetten we zo gezwind mogelijk onze tocht verder richting Mullerthal, het epi-centrum van deze regio. Van een vorige trip wist ik dat we hier even konden rusten en een drankje nuttigen op een terras.
Via prachtige rotsformaties en met pijltjes wijzend richting de Schiessentümpel waterval, dé toeristische attractie van het Mullerthal, zetten we onze weg verder wetende dat er een laatste rustpunt op ons te wachten stond.
De weg naar de Schiessentümpel was nog langer dan we dachten. Qua afstand viel het allemaal nog goed mee, echter was het wandelpad er naartoe best pittig. Achteraf gezien was dat ook wel te danken aan het feit dat we op dat punt al 30km en de nodige hoogtemeters in de benen hadden.
Onze kuiten werden nog een keertje op de proef gesteld want de paden werden er niet makkelijker op. Het maakte op dit punt zelfs niet meer uit of het omhoog of naar beneden was, de trappen hakten er langs alle kanten in.
Schiessentümpel, het hoogtepunt van de Mullerthal trail route 2?
Ben je al een keertje in Mullerthal geweest of heb je er al eens wat over opgezocht dan zal je onderstaande foto al wel eens zien passeren hebben… De Schiessentümpel is één van de toeristische trekpleisters van de streek. Ik kende het al en hoewel het zeker een prachtig iets is, vind ik het toch een beetje overroepen…
Enkele dagen na deze wandeltocht passeerden we er toevallig met de auto. Die dag was het een feestdag en het was haast lachwekkend hoeveel volk er op deze plaats samengetroept was. Wij waren in elk geval blij dat we er op een rustig moment waren tijdens onze wandeling.
Ohja, de foto die we maakten van de Schiessentümpel zal ik ook nog even delen voor de volledigheid van dit verslagje.
Enkele honderden meters voorbij de Schiessentümpel kom je langs brasserie Heringen Millen waar we een laatste stop wilden maken. Echter was het er verdacht kalm en bleek de brasserie niet open te zijn. Wel maakten we even gebruik van de erg mooie en nette toiletten.
De laatste loodjes
Inmiddels zaten we voorbij de 30 km en hadden we nog een 8-tal kilometer voor de boeg. In het begin van dit verslag kon je lezen dat het eerste gedeelte van de route voornamelijk bergaf ging. Het is dan ook niet gek dat het laatste gedeelte weer bergop ging en geloof ons, dat was ook echt het geval. Op de laatste 8 kilometer kregen we nog een aardige duit hoogtemeters voorgeschoteld.
We lieten het echter niet aan ons hart komen want we moesten wel verder. De warme douche, propere kleding en een heerlijk vegan avondmaal stonden immers op ons te wachten. Nog even doorbijten dus.
In de buurt van Berdorf werd het ook weer wat rotsachtiger en stapten we via trappen, brugjes en smalle doorgangen richting het eindpunt. Bij Elke kon er nog een lach van af, bij mij was het iets minder aangezien mijn voeten best pijn begonnen te doen. Elke had daar dankzij haar barefoot én vegan Xero Scrambler Mid hiking boots geen last van.
Via onderstaande trappenpassage en wiebelende brug zetten we koers naar het centrum van Berdorf waar we via een laatste bospassage terug richting hotel Perekop, waar we verbleven, wandelden.
Mullerthal trail route 2; de harde cijfers
Een kleine kilometer voor we weer aan de ingang van ons hotel stonden tikte mijn sporthorloge de 40km aan. De meer dan 1300 hoogtemeters maakten het epische karakter van onze wandeltocht helemaal compleet, wat een beproeving. Tijdens de laatste hectometers maakte de vermoeidheid plaats voor euforie en voelde het laatste licht hellende stuk als een vlak pad bewandeld met frisse benen.
We stopten de sporthorloge op 40,95 km en 1355 hoogtemeters. We waren in totaal 11u58 onderweg waarvan we 9u38 in beweging waren. Het tempo van 14:07 min/km was goed voor een gemiddelde snelheid van 4,3 km/u. We schrokken er zelf van want we waren ruim binnen de vooropgestelde 10uur wandeltijd gebleven.
Praktische tips voor de Mullerthal trail
Wil je zelf ook een keertje van deze prachtige route genieten en schuw je de fysieke inspanning die daarbij hoort zeker niet, dan hebben we nog enkele praktische tips voor je.
GPX-bestand als back-up
Hoewel de bepijling van de route zeer goed is, is een GPX-bestand als back-up zeker geen overbodige luxe. Om de route te volgen gebruik ik zowel tijdens het hiken als trailrunnen altijd mijn Garmin Fenix 6X Pro.
Op deze multisporthorloge kan je via Garmin Connect GPX-bestanden uploaden en deze gewoon volgen. Dankzij de vooraf geïnstalleerde kaart kan je ook makkelijk de route volgen. Mist er eens een pijltje dan wijst de route op het horloge je wel weer in de juiste richting.
Ook andere sporthorloges met gps-functie kan je hier uiteraard voor gebruiken. Een smartphone of smartwatch gebruiken kan ook maar dan heb je vermoedelijk wel een extra powerbank nodig aangezien navigeren best wel wat van de batterij zal vergen.
Wandel- of trekkingstokken
Voor hikes als deze waarbij je toch ook over technisch en oneffen terrein moet wandelen gebruiken we altijd onze wandelstokken. We gebruiken elk één stok zodat we de andere hand nog vrij hebben. De extra steun en ondersteuning die zulke stokken bieden is erg praktisch zowel wanneer het bergop als bergaf gaat of wat technischer wordt.
Wandelschoenen en -sokken
De fysieke inspanning viel op zich nog mee aangezien je hartslag tijdens het hiken vrij laag blijft. Echter zijn het voornamelijk je voeten die het zwaar te verduren zullen krijgen tijdens een tocht van zulk formaat. Een goed paartje wandelschoenen en dito sokken zijn een must om zonder blaren of erger de eindstreep te halen.
Ik gebruikte een paar wandelschoenen waar ik toch al ettelijke wandelingen mee volbracht heb. Elke gebruikte haar nieuwe Xero barefoot wandelschoenen, die ze uiteraard de weken voor deze tocht al ingewandeld had.
Op vlak van sokken kozen we voor de Rockay Razer trail sokken die ik ook gebruik tijdens het trailrunnen. De sokken zijn gemaakt uit 100% gerecycleerd materiaal en zijn volledig naadloos aan de tenen. Ze hebben eveneens een anti-geur coating en een speciale constructie die blaren moet voorkomen.
Eten en drinken
Op route 2 van de Mullerthal trail kom je, buiten de brasserie Heringen Millen, bijna geen eet- of drinkgelegenheden tegen. Je kan wel een zijsprongetje naar Echternach maken of even halt houden in het dorpscentrum van Berdorf.
Aan drinken kan je als veganist dus zeker en vast wel geraken moest je zonder vallen of helemaal niets bij hebben. Dat laatste is natuurlijk niet echt het beste plan… Qua eten is de keuze als veganist eerder beperkt. Daarom kozen wij ervoor om voldoende voorraad mee te pakken voor onderweg.
Wij hadden onder andere een maaltijdshake van Nutrifoodz, een paar snedes brood met pindakaas en banaan, granola repen van MadeGood, enkele blikjes cola en vooral veel water mee.
Salomon Adv Skin 12
Een last minute switch bleek tijdens de wandeling een briljante ingeving te zijn. Zo switchte ik de grote trekkingrugzak voor mijn iets compactere trailrunningvest. Voor mijn trailruns gebruik ik het Salomon Adv Skin 12 vest en dat bleek tijdens het hiken ook gewoon de perfecte keuze te zijn.
Het voordeel van zo’n vest is dat je haast niet voelt dat je het aan hebt aangezien het nauw aansluit op je lichaam, weliswaar zonder ongemakkelijk te zijn. Er is ruimte voor twee soft flasks van 500ml en optioneel kan je het vest nog voorzien van een extra drinkzak van 1,5 liter. Dat laatste deden we niet.
Door de mesh en stretch compartimenten van het vest kan je verrassend veel spullen meepakken zonder dat het aan gaat voelen als een last op je rug.
Als veganist naar Echternach en omstreken
Hoewel we bij een vorige vakantie resoluut kozen om in een vakantiehuisje te verblijven kozen we nu toch voor het gemak van een hotel. Zo konden we eens echt op vakantie en konden we ons volledig focussen op het wandelen en daarna gewoon de voetjes onder tafel schuiven.
Vegan in Echternach, Berdorf en het Mullerthal kan dus gewoon! Fantastisch toch?
Wij verbleven in hotel Perekop waar je bij het boeken, via hun website, gewoon kan aanduiden dat je vegan bent en vegan wenst te eten. Naast vegan kan je ook glutenvrij, lactosevrij en vegetarisch aanduiden.
Tijdens het ontbijt kregen we maar liefst meer dan 10!! verschillende soorten beleg waaronder kaas, boterhamworst (met diverse kruiding) en verschillende spreads persoonlijk op onze tafel. Als veganisten hadden wij meer keuze dan de niet-vegans én moesten we niet eens aanschuiven.
Ook het avondeten kon vegan en ook daar was er voldoende keuze. Zo konden we de dagsoep nemen, frieten bestellen en ook 3 verschillende pizza’s en pasta’s kiezen. Als klap op de vuurpijl vroeg de gastvrouw of we graag ook een vegan dessertje wilden. Hoewel dit niet op de kaart stond had ze vegan vanille ijs met vegan slagroom en warme frambozensaus voorzien.
We gingen ook enkele malen uit eten en dat deden we bij Aal Echternoach in, je raadt het al, Echternach. Dit is geen 100% vegan restaurant maar quasi de helft van de kaart is vegan. Zowel de side-dishes als desserts zijn wel allemaal 100% vegan…
Met een beetje voorbereiding kan je dus als veganist ook gewoon op hotel zoals iedereen. Wil je meer te weten komen over onze veganistische ervaringen in Echternach en omstreken? Check dan zeker de review die we erover schreven via onderstaande link:
Mullerthal trail route 2; conclusie
Deze Mullterthal trail route 2 stond al enkele jaren op mijn verlanglijstje. Ondanks dat het toch best een eindje stappen is stelde de route op geen enkel moment teleur. Uiteraard kan je de route ook op twee of zelfs meer dagen wandelen, maar fanatiek als ik ben kies ik er toch liever voor om een beetje uit de comfortzone te stappen. De voldoening achteraf is dan eens zo groot.
Ik was ontzettend blij dat ik mijn wandelschoenen mocht uittrekken na afloop, maar tegelijk was ik ook supertrots, zowel op Elke als op mezelf, dat we dit avontuur tot een goed einde hebben gebracht. De laatste 8-tal kilometer wandelden we vooral op wilskracht want daar zijn we ook echt eerlijk in, het vat was toch stilaan af naar het einde toe.
Zowel de dagen erna als tijdens het schrijven van dit verslag en het herbekijken van de foto’s kwam alles weer boven en dan vooral de goede momenten, de prachtige natuur, het samen afzien maar ook het beleven. En dat weegt makkelijk op tegen die laatste twee uurtjes afzien richting de finishlijn.
Kortom, de Mullerthal trail route 2 is een echte aanrader. Mooier dan dit zal het niet worden en dat zo dicht bij huis!
Ohja, the day after maakten we meteen een nieuwe wandeling van dik 10 km en ook de komende dagen was het wandelen wat de klok sloeg en op de laatste dag sloot ik de vakantie af met een pittige trailrun van 13km. De bewegwijzerde wandelingen zijn ook ideaal en meer dan uitdagend genoeg voor trailrunning.
We schrokken er zelf van hoe goed en snel we gerecupereerd waren van de wandeling van 40 km en dik 1300 hoogtemeters… Hierdoor begonnen we stiekem toch een beetje te dromen van de andere 2 routes van de Mullerthal trail… Wij komen dus zeker terug!
Heb jij de Mullerthal trail routes al gewandeld of ben je dat zeker van plan? Laat het ons weten in een reactie onderaan de pagina…
